CZYM JEST METODA ODLEGŁOŚCI

Metoda odległości, czy też dystansu, znana z angielskiego jako MOD – Method of Distance lub też Near – Far Method (metoda blisko-daleko), to tradycyjna metoda odczytywania Wielkiej Tablicy.

Oryginalna instrukcja kart, spisana w 1846 roku przez Filipa, spadkobiercę Mlle Lenormand (kim “był” Filip dowiesz się z zakładki historia kart), podaje proste opisy kart, które są głównym źródłem późniejszych interpretacji kart. Te krótkie opisy zawierają też wyjaśnienia znaczeń kart w zależności od odległości. Późniejsi kartomanci odkrywali inne sposoby odczytu Wielkiej Tablicy, jak np. łańcuchy domów czy domy w ogóle (w oryginale nie ma o nich mowy). Warto więc zapoznać się z oryginalnym sposobem odczytu kart.

Pierwsze instrukcje Filipa dodawane do kart Lenormand
Przedruk w The Evening World’s Home Magazine

Instrukcja sporządzona przez Filipa została przedrukowana w Nowym Jorku, 19 października 1903 roku w magazynie The Evening World’s Home Magazine. Zawierała wizerunki kart talii Kunst-Comtoir z 1854 roku, które czytelnicy mogli sobie wyciąć, aby utworzyć własną talię.

CO JEST BLISKO, A CO DALEKO

Żeby zrozumieć, co to znaczy blisko, a co to znaczy daleko, posłużę się grafiką, bo tak będzie najczytelniej. Na poniższych przykładowych schematach umieściłem kartę sygnifikatora w różnych miejscach. Odległości kart zawsze odnosimy do miejsca sygnifikatora.

BLISKO

1. Ciemnozielony – to karty położone BARDZO BLISKO. Są to karty które dotykają kartę sygnifikatora bezpośrednio, zarówno którymś bokiem, górą, dołem lub rogiem. Tworzą taki najciaśniejszy, pierwszy „okrąg” wokół sygnifikatora.
2. Jasnozielony – to karty położone BLISKO. Tworzą one zewnętrzny okrąg, przylegają do kart z pierwszego okręgu.

Zarówno karty położone bardzo blisko jak i blisko traktowane są ogólnie jako karty położone BLISKO.

DALEKO

3. Jasnoróżowy – tym kolorem zaznaczyłem karty położone DALEKO. Stanowią one pierwszy okrąg zaraz za kartami położonymi blisko.
4. Ciemnoróżowy – to karty położone BARDZO DALEKO. Mogą to być karty stanowiące tylko jeden okrąg, ale może ich też być więcej, tak jak na kolejnych przykładach. Wszystko to zależy od położenia sygnifikatora.

Zarówno karty położone daleko jak i bardzo daleko traktowane są ogólnie jako karty położone DALEKO.

LEWA – PRAWA, GÓRA – DÓŁ

W metodzie odległości nie stosuje się też podziału tablicy na okresy: przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, ani nie przypisuje się czasu rzędom czy kolumnom (np. każda kolumna to jeden miesiąc). W tej metodzie czas musi być wyrażony w intencji przed rozłożeniem kart. To znaczy, że przy zadawaniu pytania od razu ustalamy, że rozkład będzie obejmował na przykład najbliższe 3 miesiące. W ten sposób niejako cała tablica odnosi się po prostu do przyszłości.

Dzieli się jednak tablicę na stronę lewą i prawą w odniesieniu do sygnifikatora. Nie ma to jednak nic wspólnego z czasem. Chodzi o to, że karty po lewej stronie (na zielono) będą słabsze, ich działanie będzie pomniejszone, jeśli będą tam np. karty negatywne, to nie będą AŻ tak negatywne (ale też pozytywne nie będą wyjątkowo pomyślne). Z kolei karty po prawej są silniejsze, ich znaczenie jest zintensyfikowane.

Dodatkowo dzieli się karty na te nad i pod sygnifikatorem. Karty nad sygnifikatorem będą miały silniejszy wpływ niż te pod nim. Chmury będą zatem bardziej niebezpieczne jeśli będą na górze po prawej, nieco niej niebezpieczne na dole po prawej, jeszcze mniej na górze po lewej i najmniej na dole po lewej. Cały czas jednak to będę Chmury bardzo blisko sygnifikatora, co jest najważniejsze. Rozróżnienie tych kierunków będzie miało szczególne znaczenie przy niektórych kartach, zwłaszcza przy kartach Chmur, Pierścionka, Domu i Lilii.